ul. Polanki 125
Od ulicy Polanki do dworu prowadzi stroma alejka lipowa wzdłuż parku. klasycystyczny w bryle główny budynek zespołu dworskiego pochodzi z XVIII wieku, był jednak później przebudowywany. Po północnej stronie pałacyku znajduje się pochodzšcy z XVIII wieku piętrowy budynek oficyny z przylegajšcym parterowym skrzydłem przykrytym mansardowym dachem. Zachował się także pawilonik ogrodowy

Pierwsza wzmianka o tej posiadłości pochodzi z 1642 (1647?) roku, kiedy to Simon Schlep zakupił (za zgodą klasztoru oliwskiego) grunt od kowala Mertena Kulika.
Gdy posiadłość była własnościš rodu Engelke (od roku 1654) powstał parterowy dworek i ogród. Kolejnymi właścicielami posesji byli (od 1721 roku) Beniamin, a po nim Jan Gotfryd Walter. Zapewne wtedy wzniesiono murowany dwór, a ogród zamieniono w park. W 1740 roku posiadłość odkupił Ernest Gottlieb Dorne (może wtedy powstał nowy budynek dworu), a od końca XVIII do połowy XIX wieku należała do burmistrza Jaochima Wilhelma Weickmanna i jego rodziny.
Od połowy XIX wieku kolejni właściciele posesji to kolejno: Beata i Filip Hirsch; Max Jaguet; Wilhelm Martens; Alojzy Hoechrel; rodzina Mutzenbecher;
Gdy właścicielem był Horst Wunzig (od 1929) gościło we dworze Niemieckie Towarzystwo Strzeleckie.
Obecnie posesja jest własnością Lasów Państwowych. Zachowały się: klasycystyczny dworek z końca XVIII w., oficyna - mansardowy budynek z XVIII w., klasycystyczny pawilon ogrodowy oraz stawki w założeniu parkowym.

Do II wojny światowej Dwór nosił nazwę Monbrillant, Po wojnie Komisja Ustalania Nazw Miejscowych zaproponowała nazwę Biała Górka i taka nazwa została urzędowo zatwierdzona, choć zapewne większość mieszkańców Oliwy nie tylko jej nie używa, lecz może nawet nie zna.