Dokument fundacyjny z 1178 (odpis z połowy XIII wieku)
Fot.: Archiwum Państwowe w Gdańsku
In nomine sancte et individue trinitas Amen.
Ego Schamborius princeps Pomoranorum scire cunctos sancte matris ecclesie filios
tam presentes quam futuros volo me viris religiosis Cisterciensis ordinis,
quos dei pietas collocavit in loco, qui Olyva dicitur,
constructo in mea propria possesione, que michi evenit de paterna hereditate,
pro remedio anime mee ac uxoris mee ac parentum meorum liberorumque ad sustentationem
eorerundem sanctorum fratrum septem villas cum omnibus attinenciis et proventibus suis
sub testamento contulisse et de nostra in eorum delegasse potestatem at que dominium.
Villarum autem nomina, quas ipsis libertate perpetua coram testibus delegavi, hec sunt:
Olyva ubi cenobium constructum est,
Salcowitz, Clambowi, Sterkow, Stanowe, Gransowi, Sincimitz;
libertatem quoque hominibus eorum de omni exactione et expeditione perpetuam damus,
excepta reedificatione castri et pontis in Gdanzc,
decimam etiam de omnibus tabernis prefati castri et decimam thelonei et decimam de Rezck,
insuperdecimam piscacionis de clausura in Merezina et decimam piscem de Barsizke,
decimam quoque de omnibus pecoribus nostris,
preterea libertatem piscandi in salso vel recenti mari cuiuscunque generis pisces,
allec rumbos vel esoces in omni dominio nostro quibuscunque retibus vel instrumentis.
Naves etiam et res ipsorum a theloneo absolvimus per omnen terram nostram.
Insuper ipsis libertatem conferimus construendi molendina in rivulo, qui Stricza nominatur.
Datum in castro nostro Gdanzc, anno ab incarnacione domini MCLXXVII,
XV Kalendas Aprilis.
Testes huius donacionis sunt hii. dominus Everardus abbas de Colbaz,
sacerdotes Heinricus et Hermannus, dominus Grimizlaus, Gnezota et Martinus frater eius,
Zulis, Heinricus camerarius, Stropha et alii quam plures.
Presenti itaque carta per sigilli nostri inpressionem predictam
donationem confrmamus, quatenus nulli inposterum eam infringere liceat,
sed qiuncunque hoc attemptaverit, a deo se dampnandum sciat.
Cunctis vero eidem loco sua iur servantibus et bona facientibus sit
pax domini nostri Jhesu Christi, quantenus et hic fructum bone actionis percipiant et apud
districtum iudicem premia eterna mereantur in celis. Amen.
W imię świętej i niepodzielnej Trójcy. Amen
Ja Sambor, książę Pomorzan chcę wszystkim obecnym i przyszłym synom świętej Matki - Kościoła podać do wiadomości, że pobożnym mężom zakonu cysterskiego, których dobroć Boga osiedliła w miejscowości Oliwa, a która pobudowana została na moich własnych posiadłościach otrzymanych z ojcowskiego dziedzictwa, dla uzdrowienia duszy mej osoby, mej małżonki, moich dzieci i rodziców, przekazałem testamentem siedem wsi z wszelkim dobytkiem i wszystkimi dochodami i na utrzymanie tychże pobożnych braci, z mej siły i panowania na nich.
Nazwy wsi, które ja im przed świadkami na trwałe i wolne posiadanie przekazałem to:
Oliwa, gdzie zbudowany został klasztor, Salkowice, Kłębowo, Starkowo, Stawowie [?], Greźlewo [?] i Sincimice.
Uwalniamy także tych ludzi od wszelkich danin i powinności służebnych z wyjątkiem obowiązku odbudowy zamku i mostu w Gdańsku. Poza tym przekazujemy im dziesiecinę z wszystkich kramów jarmarcznych mienionego zamku, dziesięcinę z cła i dziesięcinę z "rezck" (?), ponadto dziesięcinę z rybołóstwa, z klauzury w Mrzezinie i co dziesiątą rybę z Barzyki (?), również dziesięcinę od wszelkiego rodzaju ryby, śledzia, jesiotra i łososia na morzu i Zalewie świeżym w naszym kraju, dowolnymi sieciami i sprzętem. Ich statki i towary uwalniamy również od cła na całym naszym terytorium. Dalej, pozwalamy im pobudować jeden mały młyn nad potokiem Strzyżą.
Dane na naszym zamku Gdańsk w roku Pańskim 1178 dnia 15. przed kalendami kwietnia (=17 marca).
Świadkami tej darowizny są:
Pan Eberhard opat z Kołbacza, kapłani Henryk i Hermann, pan Grzymisław Genezota i jego brat Marcin, Zulis, komorzy Henryk, Strofa i wielu innych. W tym dokumencie potwierdzamy wyżej wymienioną darowiznę przez odciśnięcie naszej pieczęci, ta, że w przyszłości nikomu nie wolno jej uszkodzić, a ktokolwiek by się odważył, niech Bożej kary oczekuje. Wszystkim jednak, którzy temu miejscu jego praw zachować pomogą i dobroć okażą, niech pokój naszego Pana Jezusa Chrystusa będzie sądzony, ażeby owoce dobrych uczynków przyjmowali i u najwyższego sędziego wieczną nagrodę w niebie zasłużyli. Amen
|
|
